Ekstrüzyon Borusu

Boru ekstrüzyon sürecinde, polimer granülleri, ısıtılmış bir varil (silindir) içinde dönen bir vida yardımıyla eritilir. Harici ısı ile birlikte, granüllerin birbirine sürtünmesi sonucu oluşan kesme (sürtünme) ısısı, polimerin eritilmesini sağlar ve eritilen polimer varilin çıkışına doğru itilir. Erimiş polimer, ısıtılmış borular boyunca ilerletilir ve sonunda boru şeklini veren çelik bir kalıba ulaşır. Burada, kalıbın iç ve dış çaplarına göre sürekli bir tüp/boru ekstrüzyonu gerçekleştirilir ve uzun bir soğutma banyosuna (veya bir dizi banyoya) aktarılır. Boru, başlangıçta vakum altında suyla soğutularak dış çapı sabitlenir. Bazen, iç çapı sabitlemek için iç kısmına yerleştirilen, içi soğutulmuş "yüzen torpido" da kullanılabilir. Soğutma aşamasının ilerleyen kısımlarında, borunun dış yüzeyine su püskürtülerek ek soğutma sağlanır. Üretim hattının sonunda, polimer yeterince esnekse (örneğin PVC), boru makaralara sarılır veya taşınabilir uzunluklarda kesilerek son kullanım alanına sevk edilir. Daha küçük çaplı ekstrüzyon ürünlerine "tüp", daha büyük çaplı olanlara ise "boru" denir. Borular, sıvı ve gazların uzun mesafelerde basınç altında taşınması ya da basınçsız atık su ve kanalizasyon taşımacılığı gibi amaçlarla kullanılabilir. Boru ekstrüzyonunun bir çeşidi de çift cidarlı borudur. Bu türde, iç cidar oldukça düzgünken dış cidarda vakumla oluşturulan eş merkezli halkalar bulunur. Bu halkalar, özellikle yolların altına veya ağır yük altında kalabilecek zeminlere döşenecek borularda, düz cidarlı boruların ezilmesini önleyici direnç sağlar. Çift cidarlı borular genellikle veri/sinyal kabloları ve enerji kabloları için kılıf olarak kullanılır. Boruların renk kodlaması, içerisinden ne taşındığını göstermek amacıyla yapılır — mavi: su, sarı: gaz, mor: veri gibi.