Zanurzanie w złożu fluidalnym, znane również jako termoplastyczne malowanie proszkowe lub zanurzanie na gorąco, jest dobrze znaną metodą nakładania powłok z tworzyw sztucznych na elementy metalowe. Technika ta sięga roku 1952, kiedy to założono firmę Plastic Coatings.

Termoplastyczny materiał powłokowy jest najpierw mielony na drobny proszek i umieszczany w stalowym pojemniku (fluid bed) z otwartą górą i drobną siatką na dole. Siatka jest zaprojektowana tak, aby zapobiec wydostawaniu się cząstek proszku. Następnie przez siatkę wprowadzane jest powietrze, co powoduje, że cząstki proszku unoszą się i zachowują się jak płyn, stąd nazwa "złoże fluidalne".

Przed zanurzeniem elementy metalowe poddawane są obróbce wstępnej, obejmującej zazwyczaj odtłuszczanie i śrutowanie. Następnie elementy są podgrzewane do temperatury od 250 do 400 stopni Celsjusza, w zależności od konkretnych wymagań dotyczących powłoki. Podgrzane części metalowe są zanurzane w fluidalnym złożu proszku termoplastycznego, co powoduje, że cząsteczki proszku topią się i przylegają do powierzchni metalowych, tworząc gładką, ciągłą powłokę. W wyniku tego procesu powstaje trwała i ochronna warstwa na metalowych elementach, zwiększająca ich wydajność i trwałość.